The Zeche Zollverein Shaft XII in Essen (Germany) is a representative example of the development of heavy industry in Europe and was once the largest and most modern coal mine in the world. Today, the industrial complex with its architecture influenced by the Bauhaus is an icon of modern industrial construction and a center of art and culture. Not too modestly the Zeche Zollverein is also called 'the most beautiful mine in the world'. But this is justified, because architects Fritz Schupp and Martin Kremmer created a very special industrial complex here between 1927 and 1932. With its red brick facades in steel trusses according to the principles of symmetry and geometry, it is a harmonious whole that still meets the highest aesthetic requirements.
Coal was mined and processed in this mine for 135 years, until it was shut down in 1986. Not long after that, in 1998, the Stollung Zollverein was established, with the intention to give the mine a new purpose and to preserve it as an industrial monument. With success: today the industrial complex is a cultural center of the Ruhr area and at the same time a lively museum about the history of mining and the development of industrial architecture.
The Zollverein monument path, which is still in its original state, gives a good impression of life in the 1920s and 1930s, the development of heavy industry and the extraction of 'black gold' in the former coal mill. There are also the coal bunkers and coal washing installation, the gigantic machines and conveyor belts, the rows of coke ovens that never seem to come to an end and the six impressive chimneys.

De Zeche Zollverein Schacht XII in Essen (Duitsland) is een representatief voorbeeld van de ontwikkeling van de zware industrie in Europa en was ooit de grootste en modernste kolenmijn ter wereld. Tegenwoordig is het industriecomplex met zijn door het Bauhaus beïnvloede architectuur een icoon van de moderne industriebouw en een centrum van kunst en cultuur. Niet al te bescheiden wordt de Zeche Zollverein ook wel 'de mooiste mijn ter wereld' genoemd. Maar dit is terecht, want de architecten Fritz Schupp en Martin Kremmer brachten hier tussen 1927 en 1932 een heel bijzonder industriecomplex tot stand. Met zijn gevels van rode baksteen in vakwerk van staal volgens de principes van symmetrie en geometrie is het een harmonisch geheel dat ook nu nog beantwoordt aan de hoogste esthetische eisen.
In deze mijn werd 135 jaar lang steenkool gedolven en verwerkt, tot hij in 1986 werd stilgelegd. Niet zo lang daarna, in 1998, werd de Stiftung Zollverein opgericht, die tot doel had de mijn een nieuwe bestemming te geven en als industrieel monument te behouden. Dat is gelukt: tegenwoordig is het industriecomplex een cultureel middelpunt van het Ruhrgebied en tegelijkertijd een levendig museum over de geschiedenis van de mijnbouw en de ontwikkeling van de industriële architectuur.
Het monumentenpad Zollverein, dat zich nog in zijn originele staat bevindt, geeft een goed beeld van het leven in de jaren 1920 en 1930, de ontwikkeling van de zware industrie en de winning van het 'zwarte goud' in de voormalige zeverij. Verder zijn er de kolenbunkers en de kolenwasserij, de gigantische machines en transportbanden, de rijen cokesovens waar geen eind aan lijkt te komen en de zes indrukwekkende schoorstenen.